ปรัชญา

ของขวัญสำหรับผู้หญิง ก็คือ
ผู้ชายดีๆ ซักคน
ส่วนของขวัญสำหรับผู้ชาย ก็คือ
ผู้หญิงที่ไม่ต้องดีมาก แต่..ขอหลายๆ คน

ของขวัญสำหรับช่างภาพหญิง ก็คือ
บอดี้และเลนดีๆพกสะดวก ซักตัว
ส่วนของขวัญสำหรับช่างภาพชาย ก็คือ
บอดี้ที่ไม่ต้องดีมาก แต่..ขอหลายๆ เลน 😉

ผู้ชายที่”รักจริง”
จะเห็น”หัวใจ”ฝ่ายหญิง โดยไม่จำเป็นต้องปลดตะขอ ยกทรง

ผู้ชาย’ สามารถ’รัก’ ผู้หญิงได้เป็นล้านคน
แต่จะมีซักกี่คน? ที่จะพยายามรัก ผู้หญิง’หนึ่งคน’ ด้วยล้านหนทาง

มืดครึ้มกระหึ่มทิศ   ฟ้าลิขิตสายลมผัน
อบอ้าวคลุกเคล้ากัน   ลมกรรโชกโบกพัดพา
เมฆหมอกบอกสลัว   มืดพันพัวมัวผวา
ต้นตาลนานนับมา   ยังยืนต้นบนพื้นดิน

เดี๋ยวมืดเดี๋ยวกลับส่าง   สู่หนทางสมถวิล
วิหกผกหากิน    พื้นนาไร่หายโอดครวญ
โลกนี้บ่แน่นอน   เดี๋ยวเย็นร้อนกลับแปรผวน
โอ้ฟ้าสิมาปรวน   อนิจจังมิยั่งยืน

กระจกเงา…สะท้อน…ความเป็นจริง
เรื่องทุกสิ่ง…ชัดเจน…เด่นตรงหน้า
ไม่มีใคร…หลอกได้…ใต้แววตา
เลวชั่วช้า…ต่ำทราม…ตามใจตน

หลอกใคร – ใคร…หลอกได้…หลอกไปเถิด
อย่าเตลิด…หลอกตัว…มัวหมองหม่น
หลอกใคร – ใคร…หลอกได้…เว้นใจตน
เกิดเป็นคน…เลว – ดี…อยู่ที่ใจ

การกระทำ…เปรียบดั่ง…กระจกเงา
ฉายสะท้อน…ความเขลา…ของเราได้
คนคิดดี…ทำดี…ที่จิตใจ
แสดงออก…บอกได้…ในท่าที

คนคิดชั่ว…ทำชั่ว…ด้วยตัวเขา
กระจกเงา…สะท้อน…ตอนวิถี
คนทำดี…ต้องรับ…กลับผลดี
คนชั่วไม่ -. อาจหนี…ลี้ผลกรรม

Lookaew (กลอนชนะเลิศ มิ.ย.52)

อยากหยุดเวลาไว้แค่นี้
หยุดความรู้สึกที่ดีดี ไม่ให้แปรผัน
หยุดเรื่องราวดีดี ที่เรามีให้กัน
หยุดเวลาไว้แค่นั้น ไม่ให้มันผ่านไป
แต่โลกนี้ก็หมุนอยุ่ทุกเมื่อ
กลางวันผ่าน เพื่อเหลือ กลางคืนไว้
สิ่งดีดีในวันนี้ หากถึงวัน ที่แสนไกล
ก็คงเหลือเพียงภาพเก่า-เก่าของหัวใจ
ที่ทำได้ แค่เก็บไว้ เพียงวันวาน