กลอนโดนๆ

ไม่อยากให้เธอเป็นคลื่น
ที่พัดมาครืนครืน แล้วเลือนหาย
จุดมุ่งหมายเพียงแค่ทักทาย
ไม่จริงจังมากมาย กับทะเล
อยากให้เธอเป็นแค่ทรายที่ไร้ค่า
แต่เคียงข้างทุกเวลา ที่ว้าเหว่
เหมือนบางวันที่เมฆฝน ลมเกเร
ทรายยังโอบกอดทะเล เพื่อปลอบโยน

ฉันคงเหมือนดาวบนฟ้า
เพียงเธอมองมาแทบไม่เห็น
ไม่เหมือนดวงจันทร์ในคืนวันเพ็ญ
ลอยสวยเด่นให้เธอเห็นเต็มตา
ฉันเป็นแค่ดาวดวงหนึ่ง
ในหมู่ดาวซึ่งอยู่บนฟ้า
ไม่เป็นหนึ่งเหมือนดวงจันทรา
หากเธอมองมาคงไม่รู้ว่า..ฉันคือดาวดวงใด

ไม่อยากรบกวนเธอ
ไม่อยากให้การพบเจอ
เป็นสิ่งที่เธอไม่ปรารถนา
จึงเลือกเป็นคน ที่เธอพบเจอเสมอมา
ในลักษณะของคนคุ้นหน้า ที่ไม่มีค่าให้สนใจ
คงดีกว่าเป็นคนที่เธอรู้จัก
แต่รำคาญ ที่มาตามรักตามใคร่
เป็นคนที่เกะกะชีวิตเธอเกินไป
และเป็นคนที่เธอภาวนาให้…ไม่ได้เจอ

อย่ามอง การจากลา ว่าทำร้าย
ตรงกันข้าม…มันท้าทายความห่วงหา
ว่าเมื่อเรา ห่างไกล ไปสุดตา
ความผูกพัน จะมีค่าหรือเปลี่ยนไป
ในที่สุด จุดจบ ของบางอย่าง
ก็เป็นจุด เริ่มสร้าง บางสิ่งได้
จุดจบของการพบกัน คือการไกล
ก็เริ่มสร้าง ความห่วงใยได้พร้อมกัน

ทุกความรู้สึก ที่มีให้
หากไม่เก็บไว้ ก็ไม่ว่า
ถ้าเห็นรกหูรกตา
ก็ทิ้งมันไปได้แต่…อย่าทำต่อหน้าก็พอ