กลอนน่ารัก

อินทนิลกลิ่นหอมหวล
แต่เนื้อนวลหวลหอมกว่า
พิศพักตร์เพลิดเพลินตา
แก้มนั้นหนาเป็นยองใย

ชิดแนบแอบอกอุ่น
เนื้อละมุนจะว่าไหม
รักน้องต้องดวงใจ
หวังอยากได้เจ้าเชยชม

เคยสงสัย ว่าอะไร คือความรัก
อยากรู้จัก อยากเข้าใจอยากใขว่หา
ได้แต่รอ ใครสักคน ผ่านเข้ามา
ให้รู้ว่า ความรักนั้น คืออะไร

แล้ววันนี้ ความคลุมเครือก็เลือนลาง
ทุกๆอย่าง ได้คลี่คลาย หายสงสัย
เพราะมีเธอ อยู่ค้าง กลางหัวใจ
ให้ฉันได้ รู้ว่ารัก คือ รักเธอ

คอมพลีเมนท์ใจเธอ
คงไม่เจอใจฉัน
งั้นลองอินเตอร์เซกชั่น
ใจฉันกับเธอไง

มันคงไม่เป็นเซตว่าง
วางเวงเวิ้งว้างใช่ไหม
งั้นลองยูเนี่ยนใจสองใจ
คงไม่เป็นอะไรนอกจากซับเซตของกันและกัน

หากเธอเป็นเหมือนน้ำทะเล
ฉันคงเป็นปลาเกเรที่ขาดเธอไม่ได้
หากเธอเป็นแสงแดดให้อุ่นไอ
ฉันคงเป็นคนขี้หนาวที่ต้องอยู่ใกล้-ใกล้
….ตลอดเวลา….

หากเธอเป็นเหมือนฟ้ากว้าง
ฉันขอเป็นปุยเมฆเบาบางอยู่บนฟ้า
คงเป็นคนขี้แยต้องให้เธอดูแลตลอดเวลา
ก็รักเธอนี่นาเธอจึงเป็นทุกสิ่งที่มีค่า…ในหัวใจ

เมื่อได้ขึ้นชื่อว่าหยิ่ง
มีหรือจะทิ้งซึ่งศักดิ์ศรี
ไม่มีทางยกหูโทรศัพท์..ไม่มี
ทิฐิ..อวดดี..มันกินใจ

ผ่านไปไม่กี่นาที
ไม่รู้ศักดิ์ศรีมันหนีไปไหน
คุยโทรศัพท์ปาวๆหัวเราะกิ๊วก๊าวอยู่ได้
ไหนล่ะ..ไอ้ตัวกินใจ..สุดท้าย
…..ก็ไร้น้ำยา…..

ไม่รู้จะเรียกความรู้สึกนั้นว่าอะไร
รู้แต่อยากให้เธออยู่ใกล้ยามอ่อนล้า
รู้แต่ต้องเป็นห่วงทุกทีที่เธอไกลตา
และรู้ว่าวันเวลามีค่า…ถ้ามีเธอ

น้องสาวตัวดี
คนที่เคยเดินตามพี่ ไปไหนต่อไหน
คนที่ชอบร้องไห้งอแงเอาแต่ใจ
คนที่พร้อมจะยิ้มได้ถ้าพี่ชายต้องการ

อยากบอกอะไรพี่ชายในวันนี้
ไม่รู้ว่าพี่ชายที่แสนดีจะโกรธไหม
ถ้าบอกว่าน้องสาวตัวดีคนที่ชอบเอาแต่ใจ
เกิดความรู้สึกใหม่ ๆไม่เหมือนที่ผ่านมา

เช่นอยากเห็นหน้าพี่ชายในวันที่เหนื่อยล้า
ในวันที่ไม่มีใครก็อยากให้พี่ชายแวะมาหา
เอ ! หรือว่า โอ๊ย ! ไม่เอาดีกว่า
ให้พี่ยาคิดเองก็แล้วกัน