กลอนทะลึ่ง

ความหล่อของเธอไม่ปรานี
ทำใจฉันคนนี้ให้หวั่นไหว
ถ้าจะขอรักเธอไม่รักใคร
แต่ทำไงเราผู้ชายนายก็แมน

อายครูบ่รู้วิชา
อายภรรยาก็ไร้บุตร
ได้ครูเป็นภรรยา
ได้ทั้งวิชา ได้ทั้งบุตร

ไม่รู้สิถ้าจะถามถึงความรัก
คงยากนักที่จะตอบมอบเหตุผล
รู้เพียงว่าถ้าจะรักใครซักคน
ยังกังวลกลัวเมียรู้เดี๋ยวหูยาน

มาวันนี้โชคดีได้มีผัว
แม้จะเคยเสียตัวมาหลายหน
มาวันนี้มีผัวเป็นตัวตน
แต่เป็นคนที่เท่าไหร่..ไม่ได้จำ

ฟ.แฟนนั้นหายาก
ต้องลำบากอ่อนแทบตาย
รับส่งกันวุ่นวาย
ใช้อุบายร้อยเล่ห์กล
สะพานก็ทอดไป
แต่ทำไมไม่ได้ผล
ขอให้จงอดทน
คงมีคนหลงกลเอย

ก็พี่บอกให้เงียบแล้วไงเล่า
แล้วใยเจ้าจึงเสียงดังครางไปทั่ว
พี่จะทำเบา ๆ ไม่ต้องกลัว
ค่อยๆรัวนิ้วช้า ๆ นะยาใจ
ค่อย ๆ กดค่อย ๆ เน้นอย่างเป็นขั้น
ไม่ต้องหันหน้าหนีพี่ไปไหน
พอน้ำออกแล้วความเจ็บจะหายไป
แล้วทรามวัยจะหน้าใสไร้สิวเอย

มือขยับจับบรรจงตรงที่หมาย
น้องว่าอายกลัวเจ็บจึงขัดขืน
น้องไม่เคยพี่ยังทำสุดกล้ำกลืน
น้องยังตื่นบอกพี่เบาเขายังกลัว
พุ่งกระฉูดน่าสยองนองด้วยเลือด
ช่างดุเดือดเสียงครางดังไปทั่ว
โธ่น้องเจ็บน้องปวดไปทั้งตัว
มาบีบมั่วสิวหัวช้างข้างแก้มเรา