รวมกลอนเกี่ยวกับ กลอนรักหวานซึ้ง กลอนอกหัก กลอนคิดถึงซึ้งๆ เฉพาะที่คัดมาแล้ว เชิญลองอ่านดู
วันวาน ไม่อาจ ย้อนคืนมา
“วันวาน ไม่อาจ ย้อนคืนมา”
ส่วน “น้ำตา ก็ไม่เคย…เลือนหายไป”
ชีวิตก็ยังดำเนินต่อไป
ที่เปลี่ยนไปแค่…”ไม่มีเธอ”
รวมกลอนเกี่ยวกับ กลอนรักหวานซึ้ง กลอนอกหัก กลอนคิดถึงซึ้งๆ เฉพาะที่คัดมาแล้ว เชิญลองอ่านดู
“วันวาน ไม่อาจ ย้อนคืนมา”
ส่วน “น้ำตา ก็ไม่เคย…เลือนหายไป”
ชีวิตก็ยังดำเนินต่อไป
ที่เปลี่ยนไปแค่…”ไม่มีเธอ”
ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้ที่ไม่ใกล้
คอยห่วงใยรักเธออยู่ห่าง-ห่าง
ตรงที่นี้ไม่มีเธอจึงอ้างว้าง
น้ำตาหล่นรินบ้างบางเวลา
ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้ตรงที่เก่า
ที่ ที่ เงาแห่งความเหงาเฝ้าถามหา
เผื่อเธออยากหันกลับยามอ่อนล้า
คืนย้อนมาหนุนตักคนภักดี
ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้ที่มองเห็น
โดยขอเป็นกำลังใจให้ที่นี่
แค่ได้รักเธอไกล-ไกลสักนาที
ความรานร้าวที่มีได้ผ่อนคลาย
ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้ด้วยความหวัง
และจะยังรักต่อไปไม่ห่างหาย
รักของฉันนั้นเป็นดั่งเม็ดทราย
แม้คลื่นคลายเกลียวซัดยังมัดใจ
ฉันขอยืนอยู่ในส่วนที่เป็นฉัน
ไม่จำเป็นต้องผูกพันกันก็ได้
เธอก็อยู่ในโลกของเธอต่อไป
ไม่เรียกร้องสิทธิ์ใด ใด ให้กลับคืน
ฉันขอยืนอยู่ตรงนี้อย่างเจียมตัว
เพราะในหัวใจเธอมีใครอื่น
จะไม่ก้าวล่วงล้ำจนกล้ำกลืน
แค่ได้ยืนมองไกล-ไกล..พอใจแล้ว
(ผู้แต่ง : กชนันท์..บ้านกลอนไทย 19 เม.ย.2552)
การยืนมอง คนรัก จากไป
เจ็บปวด ไม่ต่างอะไร
กับการ รั้งคนรัก ที่หมดใจ
ให้อยู่ต่อ
กาลเวลา..นำเธอมาให้พบ
ความผูกพันธ์…ไม่รู้จบไม่ห่างหาย
กาลเวลา…นำเธอมาให้ใจ
ให้เป็นห่วงสายใย..ไม่ล้างลา
กาลเวลา..นำมาจึงได้รู้
ว่าความรักที่อยู่…นั้นสูงค่า
ขอร้องเถอะน่ะ..กาลเวลา
เมื่อนำเธอมา..แล้วโปรดอย่านำกลับไป
และแล้ว . .. . น้ำตาแห่งความอ่อนไหว
ก็ย่ำเท้าทิ้งตัวเป็นสายบนใบหน้า
ลบความเข้มแข็งสุดท้ายที่ฉันมี .. . ชั่วพริบตา
มันเป็นเกมส์แห่งความปวดปร่า . .. ที่สั่นคลอนน้ำตา . . จนท่วมใจ
หมากตัวหนึ่ง .. . บนกระดานแห่งความอ้างว้าง
ร่ำไห้กับการถูกทิ้งขว้าง . .. อย่างหวั่นไหว
ช่วยตอบโจทย์ให้กระจ่างสักนิด ~ ความจริงแล้วฉันทำผิดเรื่องใด
จึงถูกพันธนาการความเหงาไว้ .. . เข่นฆ่ากัน
หรือว่าที่แท้ ~ ฉันเป็น “แค่” คน “ไม่เคยถูกรัก”
คนแสนดีอย่างเธอ จึงไม่อาจจมปลัก . .. เดินร่วมฝัน
ไม่มีสิทธิ์ .. เลือกเอาความรักทั้งชีวิตไปผูกพัน
ควรต้องยอมรับคำพิพากษาลงทัณฑ์ .. . ด้วยความเต็มใจ
ฉันยอมจำนนแล้วล่ะ . .. ที่รัก
ช่วยอยู่ปลอบโยนอีกสักพัก ~ แล้วค่อยแยกย้ายได้ไหม?
แลกกับรอยยิ้มของคนตรงหน้าที่กำลังหมดไป
พร้อมกับการมาเยือนของความเสียใจ . .. ชั่วนิรันดร์
แสงจันทร์ส่องผ่านฟ้ามากระทบ
มอบความอบอุ่นใจให้เสมอ
อ้อมแขนฉันกระชับโอบกอดเธอ
ไม่ให้เจอความเหน็บหนาวปวดร้าวใจ
– – – – –
หลับอยู่ในอ้อมกอดฉันเถอะนะ
ตัวฉันจะปกป้องคุ้มครองให้
เธอจะหลับสบายและปลอดภัย
ฉันจะคุ้มครองให้เธอฝันดี
แค่ความผูกพันวันละนิด
มันค่อย ๆ เพิ่มค่าจนวันนี้
และมันจะยิ่งเพิ่มค่าทบทวี
ยิ่งห่างยิ่งดี
ความคิดถึงที่มีก็เพิ่มตาม