กลอน8

อุ่นจากท้อง คล้องผูก ลูกกับแม่
คอยดูแล เลี้ยงรัก สมัครมั่น
สายสะดือ สื่อสายใจ แต่ในครรภ์
เอ่ยรักนั้น ด้วยลูกดิ้น แม่ยินดี

อุ่นจากอก อิ่มอุ่น การุณรัก
เฝ้าฟูมฟัก เฝ้าเลี้ยง ไม่เลี่ยงหนี
ค่าน้ำนม กลมกล่อม จอมชีวี
เอ่ยรักมี ให้แม่ แค่อิ่มนอน

อุ่นจากมือ สื่อสาร การสัมผัส
คอยฝึกหัด จับมือเขียน เพียรอักษร
เร่งฝึกฝน ตนได้ ไม่แง่งอน
เอ่ยรักย้อน เขียนคำรัก จักแทนบุญ

อุ่นจากกอด ตลอดเวลา เมื่อฟ้าหม่น
หนาวแทบจน จะไข้ ได้ตักหนุน
ไร้กอดใด ไหนเลย จะเคยคุ้น
เอ่ยรักจุน ใจแม่ แค่กอดพลัน

อุ่นจากแม่ แน่นัก คือรักลูก
คอยปลอบปลูก ปันสุข ทุกสิ่งสรรพ์
ในวันนี้ ดีได้ เพราะใครกัน
เอ่ยรักมั่น “รักแม่” แน่แท้เอย

(GreenMonkey: klonthaiclub.com กลอนชนะเลิศประกวด ส.ค.53)

ชีวิตที่เพียงพอพ่อพร่ำสอน
ทั้งหลับนอนกินอยู่รู้ใช้จ่าย
ทรัพย์สมบัติเงินทองของนอกกาย
อย่างมงายยึดมั่นนั่นมายา

มีข้าวปลาอาหารทานเต็มอิ่ม
มีรอยยิ้มรายล้อมอยู่พร้อมหน้า
มีความรักเป็นทุนอุ่นกายา
แม้ไม่มีเงินตราใช่ว่าจน

ด้วยแนวทางเกษตรทฤษฎีใหม่
จึงมีกินมีใช้ไม่ขัดสน
พ่อสอนไว้ให้รู้สู้อดทน
จึงผ่านพ้นทุกข์เข็ญเห็นแนวทาง

ชีวิตที่พอเพียงเลี้ยงตัวได้
พ่อทำให้ได้เห็นเป็นแบบอย่าง
ทุกโครงการพ่อเน้นไม่เว้นวาง
พ่อผู้สร้างชีวิตใหม่ให้แผ่นดิน

(hort39 klonthaiclub.com)

ประนมกร กราบไหว้ พระไตรรัตน์ พรพิพัฒน์ วัฒน์เจิด เลิศสนอง หมายสิ่งสม ภิรมย์ใด ได้ดั่งปอง เทพไท้ป้อง ผองภัย ไร้แผ้วพาน เว้าวอนวัน วัยวน ดลสุขมอบ ก่อเกิดกอบ เกียรติก้อง ซ้องประสาน ยิ่งยืนยศ ย่ำย่าง ทางกิจการ นันทน์เนานาน นาทน้อม ห้อมแห่เทอญ

กลอนสุภาพแปดคำจำต่อวรรค
ฝึกรู้จักถักทอก่อภาษา
ได้ลองแต่งกลอนรักปักอุรา
ไว้ครั้งหน้ามาอ่านสำราญใจ

แต่บางครั้งทั้งเจ็ดและก็เก้า
ยังนำเอามาต่อให้พอไหว
แบ่งวรรคอ่านให้เหมาะไพเราะไป
ไม่ว่าใครฝึกบ่อยจะค่อยดี

๐ กำหนดจิตสู่ธรรมนำประทีป
บานเป็นกลีบบัวรับกานท์อักษร
อัญเชิญจิตบรมคุณท่านสุนทร
พร่างคำกลอนดุจคล้ายสายธารา

๐ เป็นไอเย็นอ่อนอุ่นละมุนถ้อย
ใครยินคล้อยหลงใหลไอภาษา
ดั่งปี่แก้วพระอภัยฯร่ายมนตรา
เชิญท่านมาดื่มด่ำทิพย์คำกลอน..

๐ แต่งให้บ่อยน้องพี่ดีที่สุด
เพราะคือจุดสำคัญกว่าการสอน
ยิ่งจะคิดเขียนงานกานท์บวร
ถ้านิ่งนอนที่ไหนใครจะเป็น

๐ เขียนเยอะเยอะเขียนไว้มันไม่เสีย
ไม่อ่อนเปลี้ยเพลียแรงแจ้งให้เห็น
เพียงเขียนกลอนรู้ไว้ใจเย็นเย็น
ลองเคี่ยวเข็ญความเก่งเบ่งบานมา

๐ เพียงแต่เราปล่อยอารมณ์จะสมจิต
มิยึดติดคำใดเอาไว้หนา
หากเช่นนั้นจะเวียนเศียรทันตา
เพราะรอท่าแก้คำแค่คำเดียว

๐ การเล่นคำมีมากอยู่หลากหลาย
แต่ความหมายต่างกันพลันเฉลียว
หากงงงันเปิดตำราอย่าช้าเชียว
อย่าได้เที่ยวใช้คำนอกตำรา

๐ สื่อกฎเกณฑ์ความหมายจะได้รู้
มิให้ใครหยามหลู่สู่ภาษา
สรรพนามครั้งใดใช้ทุกครา
ทั้งขึ้นหน้าลงท้ายต้องคล้ายกัน

๐ เพราะบางคนขึ้นฉันลงท้ายผม
ใส่ผสมเขียนมาช่างน่าขัน
ควรสังเกตให้ดีชี้ให้ครัน
เวลาสรรค์งานได้ไม่อายคน

๐ เวลาแต่งคิดเรื่องให้หลากหลาย
แต่งบรรยายเรื่องราวเคล้าเหตุผล
ควรสร้างงานเป็นเอกเฉกของตน
อย่าไปสนลอกใครนั้นไม่ดี

๐ หากได้ดูผลงานของท่านอื่น
มาปรับฟื้นงานตนจะถูกที่
ดูเป็นแนวพัฒนาอย่ารอรี
จะทวีฝีมือระบือไกล

๐ ถ้าหากย่ำรอยเท้าเก่ากับที่
เหมือนชีวีมิก้าวเข้าใจไหม
แต่งก็วนเรื่องก็วนทนอ่านไป
เดี๋ยวก็ได้ปิดฉากจากบทกลอน

๐ ด้วยจะเป็นกวีนี้ควรคิด
เพียงอยู่ติดเรื่องฝันนั้นไว้ก่อน
หากกวีขาดฝันพลันม้วยมรณ์
แต่งทุกตอนจะกร่อยด้อยค่าลง

๐ เหมือนครูกลอนสุนทรภู่ดูเป็นหลัก
คิดผูกยักษ์รักคนชนใหลหลง
แนวกวีมีวิญญาณงานบรรจง
เยี่ยมที่ตรงคิดได้แล้วร่ายกานท์

๐ แต่งไปเถอะมานะจะสนุก
น้องจะสุขในทิพย์หยิบความหวาน
หนึ่งในร้อยน้อยใครได้พบพาน
แต่ผู้จารงานกลอนพบก่อนใคร?”

(คุณระนาดเอก  จาก kawethai.com)

กาพย์ยานี๑๑               เขียนสรรพเสร็จให้ถูกทาง
วรรคหน้า๕พยางค์        วรรคหลังบ้างมี๖เอย
พะ-ยาง  นับเป็น๒        ฟ้า-คน-ยอง  ๓ใช่เลย
จำไว้นะทรามเชย          มี๑๑เป็นพยางค์

กาพย์ยานีสิบเอ็ด
เคยท่องเคล็ดเมื่อวานก่อน
ขึ้นใจก่อนเข้านอน
ที่ครูสอนมีดังนี้

วรรคหน้ามีห้าคำ
วรรคหลังจำหกคำมี
แต่งให้ไพเราะดี
จำต้องมีสัมผัสใน

(แมวเหมียว klonthaiclub.com)