กลอนฮาๆ

สามสิบหกคืออกอันเซ็กซี่
ยี่สิบสี่คือเอวองค์โฉมเฉลา
สามสิบห้าคือบั้นท้ายร้ายไม่เบา
รวมกันเข้าเก้าสิบหกอายุเธอ

เห็นแววตาของเธอที่บ้องแบ๊ว
เห็นดวงแก้วกลมใสข้างในนั่น
เห็นดวงตาของเธอดั่งพระจันทร์
เห็นขี้ตาก้อนนั้นดั่งดวงดาว

เขายิ้มให้ทุกครั้งที่เจอหน้า
พร้อมทั้งส่งสายตาน่าหมันไส้
ทำเอาใจของฉันนั้นเผลอไป
คิดไปไกลว่ารักคงมีทาง

แอบเก็บเอาไปเพ้อละเมอฝัน
ให้ถึงวันที่มีเขาเคียงข้าง
ฝันแล้วตื่น ตื่นและฝันจนตาฟาง
สุดจืดจางเขายังไม่มาดู

เป็นเพราะตื่นตื่นแล้วนอนนอนแล้วฝัน
ทำให้ฉันนั้นต้องกลายเป็นหมู
ทำให้เขาเลิกคิดผิดเป็นครู
ตูนะตูไม่น่ากินแล้วนอน

พอหน้าท้อง ของแม่ เริ่มป่องออก
พ่อก็บอก อยากให้ลูก เป็นดอกเตอร์
ย่าก็อยาก ให้หลานเป็น นายอำเภอ
แต่ต้องเก้อ หมอบอกแม่ แค่ลงพุง

ถ้าเลิกตอแหล
จะให้แม่ไปขอ

เขาจากไปแล้วนะเรา
จะมัวนั่งเศร้าอยู่ทำไม
เขาคงชอบลีลาใหม่
ที่ไม่ใช่หนุมาน ขย่มตอ

มีสลึงพึงบรรจบให้ครบบาท
อย่าให้ขาดหายไปสักสลึง
มีน้อยไปเป็นกรรมควรคำนึง
สามสลึงต้องอยู่ที่ศรีธัญญา