กลอนลา

ว่ากันว่ารักแท้แพ้ใกล้ชิด
ฉันว่าผิดคิดว่าคงไม่ใช่
การที่ใครคนหนึ่งจะเปลี่ยนไป
หาใช่เพราะไกลกัน
แต่เป็นเพราะคนไกลไม่ส่งข่าว
ไม่รู้เรื่องราวของเขาให้หมายมั่น
ในเมื่อคนใกล้แสนเอาใจอยู่ทุกวัน
แล้วฉะนั้นเธอว่าฉันควรจะเลือกใคร

ขอเก็บแค่วันวาน
เนิ่นนานเพียงแค่ความฝัน
ขอเก็บเพียงแค่คืนวัน
มีเธอมีฉันในใจ
– – – – –
ขอเก็บความรู้สึกเก่าก่อน
ห่วงหาอาทรอ่อนไหว
ขอเก็บความรักจากใจ
ครั้งหนึ่งเคยได้จากเธอ
– – – – –
จึงเป็นเพียงความคิดถึง
เก็บไว้ซึ้งซึ้ง..เพ้อเพ้อ
จะเป็นอดีตที่เลิศเลอ
เตือนใจไม่ให้เผลออีกต่อไป
– – – – –
ขอเก็บเพียงแค่วันวาน
ที่ทำฉันร้าวรานหวั่นไหว
แทนความอ้างว้างห่างไกล
ที่ใครเคยให้ไว้เป็นความทรงจำ

ใช่หยิ่งหรืออวดดี
ที่ยอมหลีกหนีใช่ขี้ขลาด
ที่เมินเฉยใช่วางมาด
เพียงแค่รู้สึกแขยงขยาดในน้ำใจ
ที่จากมาใช่ว่าไม่รัก
ที่หาญหักเพราะรับไม่ไหว
ที่มีหนึ่งแล้วสองใครรองใคร
ที่สำคัญแบ่งใจให้หลายคน

ถ้าจะตัด..ก็ตัดให้พ้นใจ
อย่าให้เหลือเยื่อใย..ไว้ทอฝัน
อย่าให้เหลือแม้เศษเสี้ยว..ไว้เกี่ยวพัน
เคยรักกันมากแค่ไหน..จะได้ลืม

ขอโทษนะคนดี
ใจลังเลดวงนี้ มันร้องไห้
รู้ทั้งรู้ว่ามีใคร
แต่หัวใจก็รักใคร…ได้อีกคน

ไม่เสียใจที่เป็นคนอย่างนี้
ถึงไม่ใช่คนดี แต่ก็รักชีวิตนี้และเห็นค่า
ถึงเธอจะไม่เห็น ไม่รักใคร่
ไม่ใส่ใจตลอดมาโลกนี้ยังมีชีวิตชีวา
เพราะฉันยังมีเสียงหัวเราะและน้ำตาจะให้มัน