ยามฝนโปรย โรยริน ทำดินชื้น
แต่ฉันกับ สะอื้น นอนร้องไห้
ต้องนอนเศร้า ลำพัง เจ็บปวดใจ
ไม่มีใคร เหลียวแล แพ้ชะตา
– – – – – –
ฝนตกมา ทีไร ใจใยเศร้า
หรือเพราะเรา ยังด้อย วาสนา
จึงขาดคน มานั่ง คอยสบตา
จึงได้แต่ มองฟ้า วันฝนริน
– – – – – –
ได้ยินคน เคยบอก เอาไว้ว่า
เหตุที่ฝน ตกมา เพราะฟ้าเศร้า
ฟ้าเสียใจ จึงหลั่งฝน มาบรรเทา
เพื่อระบาย ความเหงา ที่ฟ้ามี

น้ำเน่าเงาจันทร์

ฉันไม่ต้องการ คำว่า – รัก – สักเท่าไหร่
แค่ขอมีเธออยู่ใกล้ ๆ ตลอดไปก็เท่านั้น
ไม่ต้องการกักขังใครไว้ในหัวใจกันและกัน
อยากให้อิสระ กับ ความผูกพัน เดินด้วยกันต่อไป
– – –
เพราะอยากให้เธอสบายใจเมื่อใกล้ฉัน
ไม่อยากเป็นสายป่านที่คอยตรึงกันเอาไว้
เพราะกล้วว่าสักวันสายป่านนั้นอาจตึงจนขาดไป
ถึงวันนั้น..เอื้อมมือคว้าเท่าไหร่..คงไกลเกิน
– – –
แม้ตอนนี้เราอาจจะเดินอยู่คนละฝั่งฟ้า
แต่คงไม่ไกลเกินกว่าความห่วงหาจะข้ามไปไหว
ความผูกพันของเราไม่อาจหยุดลงเพราะห่างไกล
แต่กลับทบทวีความมั่นใจ..ว่าสักวันเราจะได้อยู่ใกล้กัน

เออ…เพิ่งจะรู้ตูมันเลว
เป็นเลดี้อ่าเหว ไม่มีศีล
ขี้โมโห ขี้หึง นิดหน่อยทำเป็นวีน …
เมื่อก่อนตูหวานทำเป็นอาย
– – – –
ตูนัวเนียรอบกาย ที่รักจ๋า
เดี๋ยวนี้ตูหวาน “เรียกเอากระโถนมา”
ตูนัวเนีย ขอเหอะว่ะ “ไปไกลๆ”
– – – –
เมื่อก่อนตูอ้อน น่ารักจัง
เดี๋ยวนี้อ้อนมั่ง “อย่าเล่นลิ้น”
เมื่อก่อนหอมแก้มเป็นอาจิณ
เดี๋ยวนี้ได้กลิ่นเป็นอาเจียร
– – – –
เมื่อก่อนขับรถรับส่งฟรี
เดี๋ยวนี้ เฮ้ย! แท๊กซี่ เอาอีนี่ไป
เมื่อก่อน เฮ้ย..ขาว ว๊าว ดูดี
เดี๋ยวนี้ซีดยังกะผี ดูมันชม
– – – –
เมื่อก่อนข้ามถนนเดินจูงมือ
ข้าวของเงี้ยช่วยถือ กลัวเราล้ม
เดี๋ยวนี้ยกมือขึ้นพนม
โอม เพี้ยง…ให้มันล้ม รถเหยียบคอ
– – – –
เมื่อก่อนจะไปไหน เดี๋ยวจะรอ
เดี๋ยวนี้ไม่ง้อ จะไปไม่ไป…
เมื่อก่อนใครมอง โกรธเป็นไฟ
เดี๋ยวนี้ ใครอยากได้ ตูให้ฟรี
– – – –
เมื่อก่อนกินข้าวเดี๋ยวฉันจ่าย
ก็นะ…เกรงใจ คุณเป็นเลดี้
เดี๋ยวนี้…หลอกแดรกตูฟรีๆ
เซ็งจังอีนี่เกาะตูกิน
– – – –
เมื่อก่อนตูงอน ทำเป็นง้อ
โวยวายตัดพ้อ ชีวิตจะสิ้น
เดี๋ยวนี้ตูงอน ทำท่าจะบิน
“งั้นเลิก” ฟังจนชิน ต้องง้อมัน
– – – –
ก็แค่…อยากให้นายรู้บ้าง
ถ้าคิดจะทิ้งขว้างก็บอกมา
จะได้หาที่เผื่อใจไว้หลาย ๆ คน
– – – –
พวกนายเจ้าชู้…แต่นี่บอก ไม่เจ้าชู้ ตูละเบื่อ
ในสต๊อกที่เหลือมันใครหว่า?
ทำเป็นรักเดียวใจเดียว ออกหน้าออกตา
ใครตอแหล มารยา “คิดอีกที” ?
– – – –
ตูโนะเนะก็บอกตูกระแดะ
ตูกระแซะก็ว่า ตูกะหรี่
ตูเฉยๆ ก็ว่าหยิ่งสิ้นดี
ตูอ้อนที ก็บอก “น่ารำคาญ”
– – – –
ตูไม่รับโทรศัพท์ เชิญไปบวช
พอตูรับ 5 สายรวด โถ…อีอ้าน
ตูบอกไม่มีแฟนล่ะหน้าบาน
พอจีบติดไปนานๆ ก้อ ทิ้งตู!

ไม้เรียว…สีเขียว
คิดจะเอามาปราบเด็กเซี้ยว ช่างน่าขำ
คิดเหรอว่าก้านแค่นี้ จะทำให้หลาบจำ
ประเมิณค่าความกำยำก้นกรูน้อยไป