คำว่า ” ไม่ว่าง ” คือ ” ข้ออ้าง”
ของคนกำลัง ” หมดใจ”
คำว่า ” ไม่เป็นไร”
คือ คนที่พูดกำลังเสียใจแต่ ” ซ่อนอาการ”

ผู้หญิงก็เหมือน “smartphone”
-สวย ฉลาด ประมวลผลไว
-App (แอ๊บ) เยอะ
-ระบบเปราะบาง ต้องคอยทนุถนอม
-กิน (แบต) เยอะ เปลือง
-พกไปไหนก็มีแต่คนมอง
ข้อเสียอย่างเดียว คือ….ตกรุ่นเร็ว

“ขอโทษ” ไม่ได้แปลว่า “ผิด”
“หงุดหงิด” ไม่ได้แปลว่า “สงสัย”
“ไม่พูดไม่แคร์” ไม่ได้แปลว่า “ไม่ใส่ใจ”
และไอ้ที่บอกว่า.. “ไม่เป็นไร”
ก็เเค่อยากให้ “อารมณ์ในใจ” มัน”สงบลง”!!!

ที่ใดมี”รัก”ที่นั่นมี”ตุ๊ด”
ใครอกหัก”รักคุด”……ตุ๊ด ช่วยได้

คำหนึ่งคำมากล้ำด้วยคุณค่า
คือ”มารดา”ผู้เหนือยิ่งกว่าสิ่งไหน
เพียงสดับรับรู้ได้ในทันใด
นามนี้เปี่ยมด้วยห่วงใยใจเมตตา

นามแสดงแฝงไว้ด้วยภาระหนัก
ต้องฟูมฟักรักเลี้ยงดูให้รู้สา
คอยปกป้องคุ้มภัยให้บุตรา
เลี้ยงดูมาจนถึงวันเจริญวัย

คอยชี้นำทางสว่างกระจ่างจิต
ช่วยชี้ทิศทางเดินดำเนินได้
คำสอนสั่งพรั่งพรูสู่สายใย
หวังเพียงให้ลูกได้สิ่งที่ดี

แม้เหนื่อยหนักสักแค่ไหนไม่เคยบ่น
ยอมอดทนเพื่อลูกได้สุขี
หาสิ่งใดไหนเปรียบเทียบเท่ามี
พระคุณนี้ยิ่งใหญ่ไม่อาจลืม

สองมือไหน… ใครเล่า ป้อนข้าวน้ำ
สองมือไหน… คอยปราม ยามเราเพลอ
สองมือไหน… อุ่นไอ อ้อมกอดเธอ
สองมือไหน… ที่เราเฟ้อ ถึงทุกวัน

สองมือไหน… เราดุนดูด ตั้งแต่เด็ก
สองมือไหน… ยามเราเล็ก ประคองนั่ง
สองมือไหน… ซ่อมของ เราทำพัง
สองมือไหน… ให้ความหวัง ตลอดมา

สองมือไหน… เช็ดน้ำตา ตอนอกหัก
สองมือไหน… ใครไม่รัก ให้มาหา
สองมือไหน… คอยกอดเรา สุขอุรา
สองมือไหน… ใครนั้นหนา “แม่”ฉันเอง…. ^^”

แด่… “แม่”ที่รักของลูกทุกคน….
(อรุณแรก รัตติกาล…บ้านกลอนไทย)