ฉันอาจจะรักเธอได้
แต่เธอคงไม่รักฉัน
เรื่องของใจไม่อาจฝืนกัน
เหมือนเช่นความฝันไม่อาจจับจอง
ฉันอาจจะรักเธอได้
แต่คงไม่ได้เป็นเจ้าของ
ความรักฉัน ห่วงใย ใช่ครอบครอง
ไม่จำเป็นว่าเราสอง ต้องผูกพัน
ตลอดเวลาฉันรู้ว่ารักเธอได้
แต่ไม่ได้หมายความว่าใจเธอต้องเป็นของฉัน
ตลอดเวลาที่เรารู้จักกัน
ฉันไม่เสียใจสักวันที่ได้รักเธอ
ฉันเป็นเพียงตะเกียงน้ำมัน
ไม่ว่าเธอจะวางฉันไว้ตรงไหน
แค่ปลายเท้าเบื้องล่างหรือกลางใจ
ก็สาดส่องแสงไปไม่เปลี่ยนแปลง
แม้เจ็บปวดเพียงใดจะไม่หวั่น
เติมน้ำตาแทนวันน้ำมันแห้ง
ถึงริบหรี่ร้าวรอนหรืออ่อนแรง
ก็ไม่หมดแสงแห่งรักเลยสักครา
(แฟนเก่าส่งมาให้…ซึ้งจริง)
รับรู้บ้าง
ว่าตอนนี้คนอ้างว้าง..เหว่ว้า
อย่าใช้เหตุผลแค่เธอไม่มีเวลา
มาทำลายศรัทธา..ของหัวใจ
รับรู้บ้าง
ว่าตอนนี้คนอ้างว้าง..หวั่นไหว
รีบ ๆ กลับมาดูแลสักที..หัวใจ
ก่อนที่มันจะทนไม่ไหว
…และไม่เหลืออะไรให้เธอกลับมาดู…
บอกมาเลยดีกว่า
ว่าที่ผ่านๆมาเธอคิดยังไงกับฉัน
บางครั้งดูเหมือนจะมีใจ
แต่บางคราวกลับเหมือนไม่เคยให้ความสำคัญ
บอกมาเลยให้ได้รู้กัน – – อย่าให้มันคาใจ
ไม่อยากอยู่อย่างสับสน
แค่ผู้หญิงธรรมดาหนึ่งคนอดทนมากคงไม่ไหว
อย่าเห็นนะว่านิ่งเฉยแล้วเคยตัวได้ใจ
เพราะหากน้ำนิ่งๆก่อตัวเป็นพายุวันใด
– – อย่าเสียใจแล้วกัน – –
ผิดหวัง..มากไหม
เมื่อฉันไม่ใช่..อย่างที่ใฝ่ฝัน
ต้องทนฝืนใจ..คบกันไปวัน ๆ
ก็อึดอัดเหมือนกัน..ในท่าที
จากที่มั่นใจ..ว่าใช่แน่
พอเรียนรู้ธาตุแท้..จึงอยากหนี
ไม่เลิศหรู..คุณหนู..กุลสตรี
สรุปว่าไม่ดี..อย่างที่เธอพอใจ
หากไม่อยากจะทนคบ
ก็จบเถอะ..เรื่องราว รัก ๆ ใคร่ๆ
มัวหลอกตัวเองไม่เซ็งหรือไง
จะทนไปทำไมให้ป่วยการ
ทบทวนดูให้ดี
ที่อยู่เพราะรักยังมี..หรือแค่สงสาร
ทบทวนดูอีกที..อยู่แบบนี้ฉันทรมาน
อย่าให้ความเย็นชามันประจาน…การหมดใจ
เดี๋ยวนี้กรรม มันติดจรวด
เคยไปสร้างความเจ็บปวด กับใครตอนไหน
รอไม่นาน ความร้าวราน จะผ่านเข้ามาในใจ
ให้รู้ว่าที่เคยทำไว้ เค้าเจ็บปวดแค่ไหน ลองรับดู
ขนาดตัวเองยังทนไม่ได้
แล้วคิดหรือว่าคนที่เราทำกับเค้าไว้ จะมีกำลังใจต่อสู้
ทีหน้าทีหลัง จะทำอะไร ลองใช้หัวใจคิดดู
อย่าใช้แค่สมองทู่ๆ ที่ไม่เคยเปิดดู ความรู้สึกใคร
เธอไม่รักฉัน ก็ไม่เป็นไร
ขอให้รู้ไว้ ว่าห่วงใยก็เท่านั้น
เธอไม่นึกถึงไม่ว่าอะไรกัน
ขอให้รู้ไว้ว่าฉันนั้นรักเธอ
เธอไม่เห็นความสำคัญ ฉันไม่บ่น
ขอแค่เมื่อเธอสับสน ให้มีฉัน
แม้ไม่ได้เป็นคนแรก ก็ไม่สำคัญ
ขอแค่เป็นคนสุดท้ายที่นึกถึงกัน…ก็พอใจ