เพื่อนคนนี้งอนแล้วนะ
ก็เธอน่ะทำตัวห่างเหิน
ดูเหมือนจะแยกทางเดิน
เพราะมัวเพลินกับคนที่รู้ใจ…
ไม่ใช่ว่าอิจฉา
แต่อย่าให้ความเป็นเพื่อนลบเลือนได้ไหม
เพราะระหว่างเรามีแต่ความจริงใจ
เพื่อนยังสำคัญอยู่ใช่ไหม…..คนดี
กับวันเวลาที่ผ่านมา
ช่วยทำให้เรารู้ซึ้งว่า “เพื่อน” มีค่าแค่ไหน
แม้วันเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนไป
แต่ความรู้สึกดี-ดีในใจ จะคงอยู่ตลอดไป ไม่มีลืม
เป็นอีกบทบันทึกหนึ่งในหัวใจ
ที่ฉันจะจดจำไว้–ตราบวันหน้า
เป็นความงดงามอีกช่วงหนึ่งของเวลา
ที่มีค่ามากเกินกว่าจะลืมเลือน
สิ่งหนึ่งที่ฉันจะนำติดตัวไป
คือความอบอุ่นในความหมายของความเป็นเพื่อน
อีกเนิ่นนานเท่าไร–ไม่อาจเลือน —
เธอจะเป็นคนรู้จักอีกคนหนึ่ง
ที่ฉันจะนิยามเป็นคำว่า “เพื่อน” ไว้ที่ใจ…
ฤดูกาลผันผ่าน
อาจเปลี่ยนวันวานตามไปได้
แต่ตราบใดที่ภาษายังไม่เปลี่ยนไป
คำว่า “เพื่อน” เขียนอย่างไร
ความหมายย่อมเหมือนเดิม
อยากให้เธออยู่ตรงนี้
เป็นเพื่อนที่แสนดีข้าง ๆ ฉัน
มีความรู้สึกดี ๆ มาแบ่งปัน
เป็นกำลังใจให้กันและกันตลอดไป
เกลียดคำว่า บ๊าย-บาย
หรือคำอะไร ๆ ที่ทำให้เธอไกลจากตรงนี้
เกลียดการจากไป
แม้จะรู้แก่ใจว่า ไม่นานก็ได้เจอกันอยู่ดี
แต่ก็แอบนึกทุกที
ว่าอยากให้เธออยู่ตรงนี้ ตลอดเวลา..
– – – – – –
เมื่อมันสุดวิสัย
ก็ขอให้การจากไป เป็นการจากเพื่อพบกันใหม่วันหน้า
แล้วจะไม่บอกหรอก บ๊าย-บาย
หรือคำอะไรที่เป็นคำร่ำลา
จะบอกแค่เพียงว่า
อย่าให้ความห่างไกลกับเวลา
มาเปลี่ยนแปลงความผูกพันที่มีค่าของเรา
อย่าเปลี่ยนเพื่อนเก่า
แลกกับเพื่อนใหม่