ถ้าจะตัด..ก็ตัดให้พ้นใจ
ถ้าจะตัด..ก็ตัดให้พ้นใจ
อย่าให้เหลือเยื่อใย..ไว้ทอฝัน
อย่าให้เหลือแม้เศษเสี้ยว..ไว้เกี่ยวพัน
เคยรักกันมากแค่ไหน..จะได้ลืม
ถ้าจะตัด..ก็ตัดให้พ้นใจ
อย่าให้เหลือเยื่อใย..ไว้ทอฝัน
อย่าให้เหลือแม้เศษเสี้ยว..ไว้เกี่ยวพัน
เคยรักกันมากแค่ไหน..จะได้ลืม
เมื่อรักกันไม่ได้ก็ไม่รัก
ไม่เห็นจักเกรงการณ์สถานไหน
ไม่รักกู กูก็จักไม่รักใคร
เอ๊ะ…น้ำตากูไหลทำไมฤๅ
ไม่เสียใจที่เป็นคนอย่างนี้
ถึงไม่ใช่คนดี แต่ก็รักชีวิตนี้และเห็นค่า
ถึงเธอจะไม่เห็น ไม่รักใคร่
ไม่ใส่ใจตลอดมาโลกนี้ยังมีชีวิตชีวา
เพราะฉันยังมีเสียงหัวเราะและน้ำตาจะให้มัน
เธออาจจะอยู่ในความคิด
แต่ไม่อยู่ในชีวิต และจิตใจ
เก็บความทรงจำนี้ไว้
เก็บไว้ในใจที่อ่อนหวาน
เก็บไว้..เก็บไว้นานเท่านาน
เก็บไว้ตลอดกาล..ตลอดไป
ดีใจที่ได้รู้จัก
แต่อย่าให้บอกว่ารักเลยได้ไหม
ยังอยากให้เวลากับหัวใจ
เพราะเธออาจไม่ใช่
เป็นเพียงใครสักคน…ที่ผ่านเข้ามา
ถ้อยคำ-สายตา
เพียงเท่านี้เธอก็ฆ่าฉันได้
ถูก-ที่ยังหลงเหลือลมหายใจ
แต่เธอรู้จักคำนี้ไหม…ตายทั้งเป็น