สูดกลิ่นไอแห่งความอบอุ่น
ก้อนเมฆเหมือนปุยนุ่นขาว – ขาว
แดดส่องคลื่นวิ่งไล่เป็นสายพราว
หาดทรายยาวทอดไปสุดสายตา
อยากให้เธออยู่ตรงนี้
ร่วมซึมซับความรู้สึกดี – ดี ที่ตรงหน้า
เผื่อเธอจะเข้าใจในเวลา
ที่ฉันบอกเธอว่า”รักเธอเหมือนทะเล”
ไม่มีคำสัญญาจะให้
เพราะรู้ว่าทุกอย่างต้องเปลี่ยนไปในวันหน้า
นับประสาอะไรกับหัวใจธรรมดา
เมื่อผ่านกาลเวลา
ก็ไม่อาจรับรองว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนไป
แต่มีอยู่อย่างที่อยากให้รู้
มองตาฉันดูแล้วเธอจะเข้าใจได้
แม้ไม่อาจรู้ว่าพรุ่งนี้สิ่งต่างๆจะเปลี่ยนไป
แต่ก็อยากให้เธอมั่นใจ
ว่าตาคู่นี้ไม่เคยมองใครนอกจากเธอ
พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรฉันไม่รู้
แค่วันนี้มีเธออยู่ข้าง ๆ ฉัน
แม้ใจเธอจะมีใครอีกร้อยพัน
ขอวันนี้มีเพียงเธอกับฉันก็อุ่นใจ
ผูกพันธ์ – พันผูก
เลยผูก – ให้รัก
รักรัก – ยิ่งนัก
จมปลัก – ลึกลง
——
ผูกพันธ์ – พันผูก
เลยผูก – ให้หลง
ลืมลืม – ไม่ลง
มั่นคง – นิรันดร์
อินทนิลกลิ่นหอมหวล
แต่เนื้อนวลหวลหอมกว่า
พิศพักตร์เพลิดเพลินตา
แก้มนั้นหนาเป็นยองใย
ชิดแนบแอบอกอุ่น
เนื้อละมุนจะว่าไหม
รักน้องต้องดวงใจ
หวังอยากได้เจ้าเชยชม
เคยสงสัย ว่าอะไร คือความรัก
อยากรู้จัก อยากเข้าใจอยากใขว่หา
ได้แต่รอ ใครสักคน ผ่านเข้ามา
ให้รู้ว่า ความรักนั้น คืออะไร
แล้ววันนี้ ความคลุมเครือก็เลือนลาง
ทุกๆอย่าง ได้คลี่คลาย หายสงสัย
เพราะมีเธอ อยู่ค้าง กลางหัวใจ
ให้ฉันได้ รู้ว่ารัก คือ รักเธอ
หากเธอเป็นเหมือนน้ำทะเล
ฉันคงเป็นปลาเกเรที่ขาดเธอไม่ได้
หากเธอเป็นแสงแดดให้อุ่นไอ
ฉันคงเป็นคนขี้หนาวที่ต้องอยู่ใกล้-ใกล้
….ตลอดเวลา….
หากเธอเป็นเหมือนฟ้ากว้าง
ฉันขอเป็นปุยเมฆเบาบางอยู่บนฟ้า
คงเป็นคนขี้แยต้องให้เธอดูแลตลอดเวลา
ก็รักเธอนี่นาเธอจึงเป็นทุกสิ่งที่มีค่า…ในหัวใจ