ทุกครั้งที่เธอถาม ว่าคิดกับเธอแบบไหน
ฉันก็จะเฉไฉ ชวนเธอไปคุยเรื่องอื่น
ทุกครั้งที่เธอโทรชวน ให้ดูดาวตอนกลางคืน
ฉันก็จะบอกปัดไปว่า ดึกดื่นง่วงนอนจะตาย
– – – – – – –
ทุกเรื่องโรแมนติก ที่เธอพยายามทำกับฉัน
ฉันก็คอยแต่ปฏิเสธสิ่งเหล่านั้นอย่างง่ายง่าย
ทำเหมือนไม่เคยคิดลึก ไม่รู้ซึ้งอะไร
ทำเหมือนว่าเธอเป็นได้แค่เพื่อน ตลอดมา
– – – – – – –
ทั้งที่จริงแล้ว…อ่อนไหวและหวั่นไหว
แต่เรื่องพูดความในใจ ให้ใครฟัง….ฉันน่ะไม่กล้า
ก็ได้แต่หวังเธอ จะอ่านออกจากสายตา
ที่ฉันเขียนเอาไว้นานแล้วว่า….รักเธอ