30 มิถุนายน 2554 กลอนเศร้า นั่งมองเปลวเทียน ที่มันลุกเวียนมอดไหม้ เป็นความเงียบเหงาของแสงไฟ ซึ่งไม่มีใครแลเห็นมัน หัวใจกับเปลวเทียน จึงเวียนกันแอบร้องไห้ เปลวเทียนค่อย ๆ หมดไป แต่เหงาในใจกลับเติมเต็ม กลอนเสียใจกลอนเหงา
2 comments
..
เหมือนชีวิตคัยบางเรยหว่า