ปล่อยให้ตัวเองหลับใหล…ใต้แสงดาว
และยอมให้น้าค้างพร่างพราว…กอดไว้
ฟังเสียงคลื่นทะเล…แทนบทเพลงกล่อมเห่…หัวใจ
โอบกอดกระชับผืนทราย…แทนคนที่เค้าลับหาย…จากลา
..ปล่อยให้ความเหงา…จูงมือ..
กระซิบถ้อยคำเลื่องลือ…จรดปลายฟ้า
ให้บางคนเค้าได้ฟัง…เมื่อวันที่เขาหันหลัง…จากลา
อีกคนเหงาเปล่าเปลี่ยวจมน้ำตา…ผ่านคืนวันอ่อนล้า…อย่างเดียวดาย
(By : ฌลา 31 มี.ค. 56 บ้านกลอนไทย)