ท้องฟ้าตอนเย็นเป็นสีน้ำเงิน
ลมพัดต้นหญ้าหยอกเอิน . .. กับภูผา
ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปตามเงื่อนไขของเวลา
สีน้ำเงินที่แต้มขอบฟ้า . . . กำมะหยี่สีดำก็ขึงผ้า . . เป็นม่านราตรี
ต้นหญ้าถูกน้ำค้างก็เปียกปอน
เหมือนสองตาของคนที่ไม่อาจข่มนอน . .. ในคืนนี้
ไม่เคยมีเวลาใดที่ลืมเธอได้ ~ ไม่เคยมี
ถึงแม้ความรู้สึกดี ~ ดี . . . จะถูกแทนที่ด้วยการเปลี่ยนไป
ทุกวันที่ยังหายใจอยู่
“ฉันคิดถึง” .. . เธอรู้บ้างไหม?
แค่บอกให้เธอฟัง . . ไม่ขอให้เธอช่วยลบล้างความเหงาออกจากใจ
ฉันจะคิดถึงเธอ . .. จนกว่าจะคิดถึงไม่ไหว
เธอแค่ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามเงื่อนไข . .. ของเวลา~*
By : แป้งน้ำ 6 มี.ค. 56 บ้านกลอนไทย