ฉันเขียน ค ว า ม ใ น ใ จ เอาไว้ในกระดาษ
เป็นความรู้สึกที่ไม่อาจบอกเธอได้
ฉันแนบกระดาษใบนั้นไว้กับดอกไม้
ด อ ก ไ ม้ กั บ ค ว า ม ใ น ใ จ…เนื่องในวันวาเลนไทน์…มอบให้กัน
ปี ที่ แ ล้ ว ฉั น ก็ ทำ แ บ บ นี้
เตรียมดอกไม้และการ์ดบอกความรู้สึกที่มี…ข้อความสั้น-สั้น
ข้อความของปีที่แล้วกับปีนี้ก็เหมือน-เหมือนกัน
เป็นคำสามคำที่ฉัน…ไม่เคยใช้มันเพื่อบอกใคร
‘เคยรู้สึกไหมว่ามีสายตาคู่หนึ่งเฝ้ามองอย่างมีหวัง
เธอพูดอะไรก็สนใจฟัง…ไม่เดินหนีไปไหน
ตอนเห็นเธออยู่กับใครก็มีน้ำตา…แต่มักจะโกหกว่า ไ ม่ เ ป็ น อ ะ ไ ร
สิ่งเล็กน้อยที่เธอทำให้…สำหรับฉันมันยิ่งใหญ่เกินพรรณนา’
ฉันเขียนความในใจส่งมาให้เธออ่าน
เป็นความรู้สึกที่อยากบอกเธอมานาน แ ต่ ข า ด ค ว า ม ก ล้ า
หวังว่าเมื่ออ่านจบ…’ถึงเธอไม่อยากคบ…ก็คงไม่ทำตัวเฉยชา’
ฉันเขียนวกไปวนมา…เพียงเพื่อต้องการลงท้ายว่า ‘ ฉั น รั ก เ ธ อ ‘
โดย นานะ (รักแรกพบ) ชนะเลิศประกวดกลอน วันวาเลนไทน์ ปี 2556